Artikel - RareWine Academy
Domaine Arnoux-Lachaux: Bourgondische revolutie en wereldfaam in een mum van tijd
De jonge Charles Lachaux heeft snel bereikt wat weinig wijnbouwers in hun leven bereiken: vriendschap en kennisdeling met Madame Leroy zijn daar slechts een deel van.
“In the vineyards as in the cellar, Lachaux continues to push the boundaries, and it's immensely gratifying to see someone who considers that inheriting some of the greatest vineyards in the world imposes an obligation to take risks that others can't, rather than merely entitling him to a high bottle price.”
– Robert Parker
Domaine Robert Arnoux - Het Begin
Nog een stap richting perfectie
Robert Arnoux leerde zijn schoonzoon Pascal Lachaux het vak. Pascal werkte eigenlijk als apotheker gespecialiseerd in homeopathie voordat hij wijnmaker werd. Pas toen Pascal zijn vrouw, Florence Arnoux, ontmoette, werd hij echt verliefd op een wijnfamilie en al haar facetten. Als dochter van Robert Arnoux was Florence opgegroeid tussen de magische wijnstokken van Bourgondië, en hier had ze haar wortels gevestigd. Dat gold ook voor Pascal. Robert en Pascal werkten samen tot de dood van Robert in 1995. Vanaf dat moment namen Pascal en Florence het beheer van het domein over, waarbij ze enorme hoeveelheden energie en liefde inzetten. In 2005 bouwden ze een nieuwe wijnmakerij, wat ook de uitbreiding van de wijnkelder betekende.
Na de dood van Robert werd de naam van het domein veranderd, en in 2007 werd de eerste jaargang gebotteld onder de nieuwe naam: Domaine Arnoux-Lachaux. Met de verwerving van 0,53 hectare in Latriciéres-Chambertin in 2008 was het domein goed op weg naar de reputatie van vandaag - maar ze waren er nog niet helemaal. Pascal en Florence verhoogden de reputatie van het domein, hoewel ze bij lange na niet dezelfde kwaliteit bereikten als hun legendarische buren: Domaine Leroy en Domaine de la Romanée-Conti.
In feite was het meest opmerkelijke geniale zet van het echtpaar het feit dat ze hun zonen Antoine, Max en Charles lieten opgroeien tussen de wijnstokken. En een van de jongens volgde de geërfde passie voor wijn - en zijn ouders lieten hem op jonge leeftijd volledige controle over de wijngaard nemen.
De zoon is Charles Lachaux, en het is op hem dat de enthousiaste en jaloerse ogen van de wijnwereld gericht zijn.
Charles Lachaux: Belangrijke Overdracht - Maar Eerst Educatieve Reis
In 2016 kreeg Charles Lachaux de sleutels van het domein van zijn ouders overhandigd. Zijn moeder blijft echter volledig betrokken bij de administratieve taken van het bedrijf, het oogstteam en het belangrijke toewijzingswerk van het domein. Charles werkte ook nauw samen met zijn vader in de wijngaarden tot Pascal en Florence in 2019 scheidden, waarna Pascal zijn aandeel in het domein opgaf.
Charles studeerde eerst wijnbouw en oenologie aan het Lycée Viticole (wijnbouwschool) in Beaune, gevolgd door een bachelor in bedrijfskunde aan de INSEEC Business School in Bordeaux. Kort werkte hij voor een wijnhandelaar in Londen, en vervolgens vond hij in 2010 werk bij het legendarische Domaine Armand Rousseau - waar hij deskundige begeleiding kreeg van Eric Rousseau zelf. Hij verdiende geld om te reizen en tijdens zijn reizen bezocht hij wijngaarden in Oregon, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika om waardevolle wijnervaring op te doen.
En toen keerde hij terug naar huis, naar Bourgondië en het familie-erfgoed - en net als zijn moeder heeft hij hier zijn wortels gevestigd. Gelukkig voor Arnoux-Lachaux. Gelukkig voor Bourgondië. Gelukkig voor de wijnliefhebbers over de hele wereld.
Van traditioneel naar ultra-dynamisch en biologisch
Charles is de zesde generatie wijnmakers bij Domaine Arnoux-Lachaux, en het is aan hem te danken dat het domein is overgegaan van een relatief traditionele opzet naar een ultradynamische en biologische werkwijze, met geweldig succes als resultaat.
Vaak wordt gezegd dat Charles Lachaux de drijvende kracht is achter de biodynamica. Hoewel hij volgens talrijke biodynamische voorschriften werkt, identificeert hij zich niet honderd procent met deze benadering. In feite gelooft Charles dat biodynamica vaak te veel gaat over wat je spuit - terwijl hij zich liever richt op hoe hij in de wijngaard werkt.
Wanneer Charles Lachaux in zijn wijngaarden werkt, hanteert hij een inherent wetenschappelijke benadering van de kunst van het wijnmaken, maar deze krijgt noch ruimte noch vrijheid. Hij werkt eigenlijk veel meer volgens een empirische benadering, waarbij observatie de sleutel tot goede resultaten is.
Sinds Charles aan het roer staat, zijn er veel veranderingen doorgevoerd in de wijngaarden, en met deze veranderingen kwam intense dynamiek en enorme vraag - dit heeft ertoe geleid dat de prijzen van Arnoux-Lachaux wijnen zijn verdubbeld, verdrievoudigd en zelfs veel meer dan dat.
Net als Lalou, maar volledig zijn eigen persoon
"Charles Lachaux has been making waves since taking over the re-named domaine from his father and radically altering the modus operandi to create wines inspired by the tenets of Lalou Bize-Leroy, who took Lachaux under her wing."
- Neal Martin, Vinous
De appellaties spreken...
Hoog risico, progressief en zonder bestaand vangnet
De empirische benadering van wijnmaken betekent dat Charles Lachaux geen harnassen of riemen draagt. Sterker nog, het ergste scenario voor Lachaux is dat hij veilig werkt. Hij gelooft dat de extreem hoge prijzen in Bourgogne veel producenten ertoe brengen om risicoloos te werken - en volgens Lachaux is er weinig vooruitgang in dat opzicht. Hij vindt dat het gemakkelijk is om goede wijn te maken zonder fouten, maar dat pad is voor hem volledig onbegaanbaar.
Lachaux neemt risico's om het wijnmaken naar een hoger niveau te tillen. Deze risico's zijn echter gebaseerd op empirisme, doordachte intuïtie en logica. Maar hoe doet hij dat precies?
De Arnoux-Lachaux Gobelet
De mechanische methode is niet voor Charles Lachaux. Daarom zullen bezoekers aan de wijngaarden van het domein niet begroet worden met netjes getrimde en omheinde wijnstokken. Charles laat het gras vrij groeien en snoeit vervolgens met de Gobelet-Poussard methode, die het domein zelf "De Arnoux-Lachaux Gobelet" noemt. Het is een zelfgemaakte methode, gebaseerd op de bekendere Goyot-Poussard snoei.
De snoei wordt zo uitgevoerd dat Charles Lachaux de wijnstok achterlaat met twee Y-vormige vorktakken, die elk jaar in maart worden gesnoeid. De wijnstok heeft daardoor slechts twee open "wonden", wat het risico op infectie vermindert. Virussen vormen altijd een aanzienlijke bedreiging voor de wijnstokken van een wijnbouwer. Deze Gobelet-Poussard snoei stelt Lachaux in staat om de groei van de zes scheuten die mogen groeien te controleren, zonder daarbij de wijnstok te verminken.
De Poussard methode wint steeds meer erkenning. Het ondersteunt in feite de natuurlijke sapstroom van de wijnstok. Lachaux heeft de methode aangepast en eigen gemaakt. Hij staat toe dat het trellis aanzienlijk hoger is dan de traditionele 100-110 centimeter. Bij Arnoux-Lachaux mogen de takken tot wel 1,6 meter hoog groeien.
En waarom is dat zo? De logica erachter is eigenlijk heel eenvoudig. Wortelgroei onder de grond is gekoppeld aan groei boven de grond. Als je de takken te veel snoeit, beperk je de wortelgroei - en daarmee ontneem je de druiven voedingsstoffen. Echter, de hoge trellis betekent ook dat gewone enjambements (tractoren) niet kunnen opereren in wijngaarden waar Gobelet-Poussard snoei plaatsvindt. Charles Lachaux kiest niet voor de gemakkelijke weg - hij kiest voor de meest lonende.
Paisseaux en de ruimte voor individuele expressie: Laat ze groeien, laat ze buigen
Charles Lachaux heeft ingrijpende en essentiële veranderingen doorgevoerd in zijn wijngaarden. Een van deze veranderingen voerde hij in 2016 door toen hij begon te experimenteren met zogenaamde Paisseaux-modellen, waarbij de wijnstokken aan één paal worden vastgebonden. Deze worden ook wel enchalas genoemd in Côte-Rôtie of einzelpfahlerziehung in de Moezel. De palen laten de wijnstokken ongecontroleerd groeien, waarbij ze lengtes van meerdere meters bereiken - de zwaartekracht zorgt er vaak voor dat ze trouw naar de grond buigen.
Paisseaux maakt ook een veel grotere dichtheid van de wijnstokken mogelijk, met wel 17.000 wijnstokken per hectare. Charles behandelt elke wijnstok alsof het een individu is met zijn eigen unieke behoeften. Met de Paisseaux-methode worden de wijnstokken aan een individuele lange paal vastgemaakt, en dit vergt veel werk, maar volgens Charles is het alle inspanning waard.
En net toen je dacht dat Charles Lachaux "gewoon" een methode elders had overgenomen, kun je dat idee laten varen. Charles heeft de methode natuurlijk aangepast en gebruikt palen die veel hoger zijn dan gemiddeld. Zijn palen zijn tot wel 2 meter hoog, en naar eigen zeggen verbeteren ze de kwaliteit van de wijngaard. Lalou Bize-Leroy bezocht zelfs zijn Aux-Reignots wijngaard en liet zich inspireren door de hoge palen, waarna ze deze ook in haar eigen wijngaarden introduceerde. Zoals Charles, maar...
Markering van Generatiewisseling: Nieuwe Visuele Identiteit
Charles Lachaux kreeg volledig vrij spel om de stijl van het domein te veranderen - op meer dan één manier. Een radicale verandering in de wijn werd ook gemarkeerd door de etiketten een geheel nieuwe uitstraling te geven. Vóór 2018 werden de etiketten op de flessen van Domaine Arnoux-Lachaux gekenmerkt door een smalle roodbruine streep met de tekst: Domaine Arnoux-Laxhaux (afbeelding van het oude etiket of fles met oude etiketten).
In 2018 werd het etiket veranderd, en volgens Charles Lachaux zelf was die beslissing geworteld in de wens om mensen te helpen de nieuwe filosofie en werkwijze van Arnoux-Lachaux te begrijpen. Het nieuwe etiket is inderdaad aanzienlijk anders. Het is nog steeds eenvoudig en licht, maar de nieuwe etiketten hebben een blauw wapenschild met een gouden leeuw in het midden.
Charles Lachaux zegt dat het nieuwe etiket de praktijken van het domein weerspiegelt. Het wapenschild geeft aan dat de kracht en persoonlijkheid van het domein geworteld zijn in het verleden en in traditie. Het heldere etiket en de nieuwe lettertypen zijn bedoeld om te laten zien dat het domein innovatief en modern is, hoewel Charles Lachaux zei dat het oude etiket te modern was. Er is een Arnoux-Lachaux vóór en na Charles Lachaux - gemarkeerd door een nieuwe visuele identiteit.
De ontwerper achter het nieuwe etiket is Louise Lachaux-Voarick, en zij heeft eerder unieke ontwerpen gemaakt voor Domaine Nicolas Faure, Heitz-Lochardet en Maison de Joncs. En ja - zij is ook de vrouw van Charles Lachaux, waardoor ze het eenvoudige, elegante en opvallende stijlverschil van het domein begrijpt.
Van de Japanse keuken tot wijn maken
Charles Lachaux heeft van zijn ouders geleerd dat om een goede wijnmaker te zijn, je in de wijngaard moet werken. En hier zet Charles al zijn energie, visie en diepe liefde in voor de kunst van het wijnmaken.
Voor Charles Lachaux is wijn maken saai, dus hoe minder tijd hij in de kelder doorbrengt, hoe beter het is. En dat weerspiegelt inderdaad alle processen en veranderingen die zijn doorgevoerd in de wijngaarden van Arnoux-Lachaux. Geen snoeien van de wijnstokken. Geen maaien van het gras. Simpelweg om biodiversiteit te creëren die helpt om het unieke karakter en potentieel van elke wijnstok tot uitdrukking te brengen.
Charles Lachaux heeft inspiratie gezocht in de Japanse keuken, waar altijd wordt gezocht naar de beste ingrediënten. In de Japanse keuken kan overbereiding een maaltijd bederven, en Charles past deze principes toe in zijn eigen wijnfilosofie. De druiven moeten zo superieur zijn dat het werk in de kelder secundair en minimaal is. Om dezelfde reden begon Charles in 2020 te experimenteren met op maat gemaakte keramische zandstenen vaten - de enige in Bourgondië. Keramiek geeft de wijnen geen extra smaak - in tegenstelling tot eiken vaten, die de smaak van de wijn van jaar tot jaar kunnen veranderen. Charles ziet geen nut in het veranderen van de jaargangsignatuur door eiken vaten te gebruiken.
De keramische containers drogen niet uit. Ze laten luchtwisseling toe, waardoor Charles de rijpingstijd kan verlengen tot 30 maanden - het resultaat zijn fijne, complexe en precieze wijnen die vele jaren kunnen worden bewaard.
Bij Arnoux-Lachaux moet de wijn de liefde weerspiegelen die in de wijngaard ligt. Een uitstekende grondstof (de druif) is essentieel. Anders kun je net zo goed water drinken. Daarom zijn de opbrengsten bij Arnoux-Lachaux lager dan bij andere producenten in Bourgondië, en Lachaux's oogst ligt eigenlijk tussen de 13-23 hl/ha.
Duik hier in de beroemde wijnen van Domaine Arnoux-Lachaux