De wijn romanticus vs. de wijninvesteerder

"Je geweten moet gespannen zijn, jij grote klootzak." Deze agressieve uitspraak had gemakkelijk gehoord kunnen worden in een verhit gesprek in de wijnwereld. Een wereld die van oudsher verdeeld is tussen de 'heilige' wijnromantiek en de 'cynische' wijnbeleggers. Daarom is het vaak de wijnromanticus die een handgemeen over heeft voor de wijninvesteerder, die vaak wordt beschuldigd van het vernietigen van de wijnmarkt en de toegang tot wijn voor mensen met een gewoon inkomen.

Maar de beschuldigingen aan het adres van de wijninvesteerder zijn vaak ongegrond en in feite hebben zowel de romanticus als de belegger veel aan elkaar te danken. Of u nu een romanticus of een belegger bent, lees hier verder. Verzoening is in zicht.

De gezonde haat / liefdesrelatie

Op een paar uitzonderingen na wordt alle wijn uiteindelijk gedronken - het is alleen een kwestie van wanneer. De romanticus en de wijninvesteerder liggen vaak met elkaar in conflict, maar eigenlijk zouden ze elkaar moeten bedanken.

Niemand doet meer werk dan de romanticus als het gaat om het bevorderen van het plezier van wijn, en draagt bij aan een verhoogde wereldwijde vraag. Uiteindelijk draagt dit bij aan het feit dat de wijninvesteerder een groter rendement op zijn investering krijgt.

De wijnivesteerder streeft naar stabieliteit en rendement terwijl de wijnliefhebber niet hoopt dat wijnen verloren gaan als gevolg van een verkeerde behandeling, dat meer wijnen pas gedronken worden als ze klaar zijn om te drinken en dat legendarische jaargangen ook in de toekomst door zoveel mogelijk kunnen worden genoten ten behoeve van zowel oude als nieuwe wijnliefhebbers. Met andere woorden, de wijninvesteerder helpt om verspilling te beperken en dat meer wijnliefhebbers nog meer geweldige ervaringen kunnen hebben met perfect gerijpte wijnen.

Zonder de wijninvesteerder zouden er meer wijnen vergaan en zou het aanbod van rijpe wijnen kleiner zijn en de prijzen dus ook hoger.

Winstjacht voorkomt "kindermoord" op wijn

Het feit dat het beste rendement op wijninvesteringen wordt bereikt door de wijnen op te slaan totdat ze klaar zijn om te drinken en de toenemende vraag, draagt het ook toe aan het feit dat minder wijnen worden blootgesteld aan wat in wijnkringen "kindermoord" wordt genoemd. Dat wil zeggen, dat wijn wordt gedronken voordat deze volledig is ontwikkeld, en zonder dat het volledige potentieel wordt ontketend, wat jammer is.

Dat er meer wijnen worden opgeslagen en minder onvolwassen wijnen worden gedronken, is een natuurlijk gevolg van de winstjacht van de wijninvesteerder, wat uiteindelijk leidt tot minder 'kindermoorden'.

Onnodig minder vervelende verspilling

Als u lid bent van slechts één wijngroep op Facebook, bent u bekend met de vele berichten over wijnkelders die zijn geërfd, maar vanuit een wijnkundig oogpunt helaas 20 jaar te laat. Wat ooit goede wijn was, is nu veranderd in "zure azijn". Dit gebeurt niet wanneer de wijn eigendom is van een wijninvesteerder die, naarmate de wijn het einde van zijn drinkvenster nadert, lagere jaarlijkse prijsstijgingen zal ervaren en daarom natuurlijk gemotiveerd zal zijn om de wijn te verkopen, zodat deze kan worden gedronken voordat het te laat is.

Veel van de beste wijnen kunnen 30, 40 en 50 jaar meegaan en zullen, naarmate ze het einde van hun optimale drinkvenster naderen, geleidelijk overgaan naar de status van een 'collector’s item. Waarschijnlijk was de smaak 10 jaar geleden beter, maar voor velen een geweldige ervaring is om op te nemen in de collectie.

Het jaarlijkse rendement zal, na het verstrijken van het optimale drinkvenster van een wijn, vaak lager zijn, daarom is de belegger van nature gemotiveerd om de wijn vóór de vervaldatum te verkopen. De wijninvesteerder zorgt er dus voor dat de wijnen worden opgeslagen, maar niet te lang.

"Wijn moet worden gedronken en genoten - Speculeer niet"

Zo klinkt het vaak sceptisch uit de kudde zelfbenoemde wijnromantici. Dezelfde romantici die aan de ene kant de ruggengraat vormen van het ambassadeurskorps van de wijnwereld. Daarom nemen ze een grote taak op zich om nieuwe discipelen te betrekken. Aan de andere kant zijn zij het helaas ook die nalatig eindigen als de grootste zondaars van hun eigen religie.

Het geval is dat de meeste wijnen die verkeerd worden behandeld of opgeslagen of die te lang worden bewaard, te vinden zijn in de eigen kelders van deze romantici. Velen kopen zichzelf meer dan ze ooit kunnen krijgen om te drinken, terwijl anderen hun interesse verliezen en de wijnen in de kelder vergeten met het trieste gevolg dat de wijnen hier nooit hun bestemming zullen vervullen, en in de praktijk hetzelfde voordeel zouden hebben gedaan als ze gewoon in de gootsteen waren gegoten in plaats van gebotteld te worden. Veel wijnen worden daardoor zowel verkeerd als te lang bewaard, wat er helaas aan bijdraagt dat elke dag overrijpe of beschadigde topwijnen direct na opening direct in de gootsteen moeten worden gegoten.

Paradoxaal genoeg is het vaker de romanticus die, met verloren overzicht en interesse, onbedoeld bijdraagt aan het vergaan van wijnen. Dit verlies zou de wijninvesteerder nooit toestaan.

Tijdreizen in de wereld van wijn met je kinderen

Stel je voor dat je als jonge wijnamateur, in je ontmoeting met de nu legendarische Bordeaux vintage 1982, hier je interesse in wijn wekte. Een interesse die je hebt doorgegeven aan je inmiddels volwassen kinderen. Op een avond zittend en delend een fles wijn, zucht je opgewonden na het herbeleven van het mythologische en historische jaar 1982 met je kinderen. Maar helaas is de wijn niet duurzaam - of in het beste geval heel erg duur, maar het blijft bij de droom.

De meeste grote Bordeaux wijnen uit het jaar 1982 worden al lange tijd gedronken en de meeste van de resterende flessen bevinden zich in privékelders. Wanneer ze zelden te koop worden aangeboden, is dat vaak tegen hoge prijzen en met grote onzekerheid over hoe ze sinds de jaren '80 en tot op de dag van vandaag zijn opgeslagen.

Gelukkig waren er in de jaren '80 mensen die verziend genoeg waren om te winkelen met het oog op wederverkoop. Het is dus meestal dankzij de vroege wijninvesteerders dat er vandaag perfect bewaard gebleven vintage wijnen zijn. Hierdoor blijft het mogelijkheid om herinneringen met onze kinderen te herbeleven - zelfs als deze van voor hun geboorte zijn.

Als wijninvesteerder neem je van niemand iets aan - je bewaart het gewoon voor de toekomst en zijn wijnliefhebbers, inclusief onze kinderen samen.

De wijnprijzen worden opgedreven...

... Maar alleen op de shorttrack.

Het is algemeen bekend dat wanneer de vraag naar zeldzame wijnen toeneemt, ook de prijzen toenemen. Daarom zal de investeringsgemotiveerde aankoop natuurlijk bijdragen aan de prijzen die hier en nu stijgen. Maar wanneer het gewoon een kwestie is van het uitstellen van de tijd van drinken, betekent dit eenvoudigweg dat het aanbod op een later tijdstip groter zal zijn, bijvoorbeeld wanneer de wijn na 10-15 jaar in de kelder klaar is om te drinken en naar de markt wordt gestuurd.

Dus zelfs als de wijninvesteerder helpt om de prijzen van de jonge onvolwassen wijnen op te drijven, zult u in de toekomst een groter assortiment rijpe wijnen ervaren tegen lagere prijzen dan wanneer de meerderheid van de wijnen was gedronken voordat ze rijp waren.

Een fles wijn kan maar één keer gedronken worden

De goede oude tijd dat je bij de topproducenten in Bourgondië kon aankloppen en voor een paar euro Grand Cru in de schuurdeur kon kopen, is allang voorbij en komt nooit meer terug. Alleen al de sterke stijging van de consumentgedreven vraag is de reden waarom deze wijnen vandaag de dag duizenden euro's kosten. Daarnaast de speculatieve vraag, die verder heeft bijgedragen aan de torenhoge wijnprijzen in de afgelopen 30 jaar.

Tot welke groep je ook behoort, je hebt immers nog steeds de liefde voor wijn gemeen. En met dat geconcludeerd, moeten de wijnromanticus en de wijninvesteerder een liefdevolle gedachte naar elkaar sturen en proosten dat hun wijnaankopen bijdragen aan minder wijnen die voortijdig worden gedronken of vergaan - net zoals volwassen wijnen in de toekomst toegankelijker zouden zijn voor de wijnromanticus. Men kan dus zelfs spreken over het feit dat de twee buitenste polen eigenlijk elkaars yin en yan zijn.

Zolang de wijn uiteindelijk wordt gedronken en vreugde verspreidt, is er geen reden voor een slecht geweten - een wijn kan maar één keer worden gedronken, dus zorg ervoor dat je van het moment geniet en een gedachte stuurt naar degenen die het mogelijk hebben gemaakt.